Νόημα ζωής

Εδώ και πολύ καιρό αναρωτιέμαι σχετικά με το νόημα της ύπαρξης μας πάνω σε αυτόν τον κόσμο και γενικά με το σκοπό της ζωής.
Για να δώσουν κάποια απάντηση σε αυτά τα ζητήματα πολλοί στρέφονται προς την επιστήμη. Η βιολογία λοιπόν, μας έχει αποκαλύψει ότι τα άτομα δημοιργούνται από τυχαίο συνδιασμό γαμετών του πατέρα και της μητέρας. Άρα, στηριζόμενοι σε αυτό το γεγονός θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η ζωή μας στηρίζεται στην τύχη και δεν έχει κανένα νόημα.
Από την άλλη όμως, αν αναζητήσουμε απαντήσεις στη χριστιανική θρησκεία, θα δούμε ότι εκεί η ανθρώπινη ύπαρξη έχει μεγάλη αξία και κάθε άνθρωπος δεν είναι ένα τυχαίο δημιούργημα της φύσης αλλά ένα θείο δώρο που ήρθε στον κόσμο με ένα σκοπό.
Επομένως, είμαστε όλοι τυχαίοι;Είμαστε εδώ για να εκπληρώσουμε κάποιο σκοπό; Ζούμε για κάποιο λόγο; Πρέπει να ζούμε με ορισμένο τρόπο;
Όλα αυτά τα ερωτήματα (κι ακομα περισσοτερα)με απασχολούν πάρα πολύ και δεν έχει βραθεί κάποιος ως τώρα που να μου έχει δώσει μία ικανοποιητική απάντηση.
Αυτό που ξέρω όμως, είναι ότι η σύγχρονη κοινωνία βρίσκει το λόγο ύπαρξής της στον καταναλωτισμό. Οι άνθρωποι εργάζονται, δημιουργούν κοινωνικες σχέσεις κ.τ.λ. με μοναδικό σκοπό την ικανοποίηση υλικών αγαθών. Οι περισσότερες γυναίκες μαλιστα ξοδεύουν πολύ χρόνο και χρήμα μόνο και μόνο για να καλυτερεύσουν την εξωτερική τους εμφάνιση.Αφοσιώνονται ολοκληρωτικά σε αυτόν τον σκοπό και υποβιβάζουν οποιονδήποτε άλλο δεν κάνει το ίδιο.
Όμως, είναι πράγματι αυτός ο σκοπός της ζωής; Όλα αυτά δεν είναι λίγο μάταια;
Σ'αυτό το σημείο έρχεται μια άλλη εντελώς διαφορετική μερίδα ανθρώπων που υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να φροντίζει την πνευματική του καλλιέργεια και ν'ασχολείται με την ουσία των πραγμάτων.Και πάλι όμως, η πνευματική καλλιέργεια είναι ο σκοπός της ζωής; Δηλαδή, ένας άνθρωπος με το που γεννιέται πρέπει να βάζει ώς στόχο την πνευματική του άνάπτυξη;
Σίγουρα αυτή δεν είναι η απάντηση...
Μήπως λοιπόν το νόημα της ζωής είναι η αγάπη και σκοπός του ανθρώπου να μάθει ν'αγαπάει τους συνανθρώπους του;
Σίρουρα αν συνέβαινε αυτό οι άνθρωποι δε θα υπέφεραν από πολλά προβλήματα και όλοι θα ήταν μονιασμένοι κι ευτυχισμένοι.
Θα ήταν στ' αλήθεια όμως;
Η ματαιοδοξία, η ζήλεια, το μίσος κ.α. δεν ανήκουν στη φύση του ανθρώπου; Θα μπορούσε να ζήσει χωρίς αυτά;
...
Το νόημα της ζωής λοιπόν πρέπει να το ψάξει ο καθένας μόνος του κι ίσως κάποιοι είναι τυχεροι και το βρουν!